De watervallen van Iguazu aan de Braziliaanse Kant
Na 2 heerlijke nachten in de lodge aan de Argentijnse kant waarbij we beide de eerste nacht in onze kamers alle geluiden uit het bos waarnamen en ons afvroegen wat we nu weer hoorde, was het op vrijdagmorgen weer vroeg op voor de bus Naar de Braziliaanse kant van de watervallen van Iguazu. Wat stempels formaliteiten en andere zaken verder kwamen wij aan op het drie landen punt van de watervallen. Met recht roept iedereen dat de Brazilaanse kant toch wel de mooiste is en wat een lawaai van water! Over 2,5 km storten er 275 watervallen zich in een spectaculair schouwspel naar beneden. We anemn tegenover ons hotel tropical das cataratas het pad van 2 kilometer naar beneden. Halverwege waren we al kleddernat van al het water. Via de bergwandkwamen we uiteindelijk drijfnat bij het hoogtepunt terecht; voetgangersbruggetjes die je onder de watervallen doorvoeren te midden van de Duivelskloof! Een onvergetlijke ervaring van sti]uivend water en duizelingwekkend om te zien. Het panorama aan de Braziliaanse kant is toch wel het mooiste en dat terwijl zij het kleinste stuk van de 3 landen hebben.
Ons hotel, super de luxe, bevond zich in het Nationale park en tegenover de watervallen. ´s avonds hebben we buiten op het terras bij de watervallen gegeten en de zon in het oerwoud zien ondergaan. Ook van de watervallen waren wij weer erg oinder de indruk en inmiddels zijn we in het laatste land van onze rondreis aangekomen.
Liefs, Ien en Franckie
Van Bariloche naar Puerto Iguazu Argentijnse kant
Dinsdag werden we vrolijk wakker in San Carlos de Bariloche met een strak blauwe hemel en zon. Bariloche staat bekend om zin meren, bergen, naaldwouden, houten chalets, fondue en chocolade. Het lijkt Zwitserland maar het is gewoon Argentinie waar je bent. In de winter bekend om zin wintersport en nu in de zomer om de vele toeristen die hier gaan klimmen of kayaken zolas wij die middag deden. Het dorp staat ook bekend om de broer van Maxima die er een restaurant heeft en het hele dorp weet ook wie ze is en dat ze er 2 hectare grond heeft gekocht. Als Nederlanders haddden wij het makkelijk omdat iedereen ons kent. Het is er ook een shopping eldorado en dat hebben we ´s ochtends dus ook gedaan afgwisseld met een koffie in het zonnetje op het terras. ´s middags werden we opgehaald voor een kayaktocht door de bergen. Was super en ook hard werken omdat het flink waaide. Ik heb ook nog gezwommen in erg koud water maar was een mooie middag. De dag hebben we in stijl afgesloten door te gaan kaasfonduen in een houten chalet.
Woensdag zijn we via Buenos Aires naar Iguazu gevlogen waar we in een prachtige lodge verblijven ( www. laaldeadelaselva.com). Je ziet hier zulkemooie vlindersdie je nog nooit hebt gezien zo groot als een kleine mus en dan hemelsblauw.We zitten midden tussen het oerwoud aan de Argentijnse kant en is super. Straks gaan we de Argentijnse kant van de watervallen van Iguazu bekijken nadat we net de was hebben weggebracht. Morgen gaan we heel vroeg de grens over naar de Braziliaanse kant van de watervallen die nog indrukwekkender moet zijn. We zijn benieuwd!
Liefs, Ien en Franckie
Over het water van Puerto Varas naar Bariloche
Zondagavond zijn we nog even naar een terras gegaan in Puerto Varasomdat het erg mooi weer was in deze kustplaats die erg doet denken aan Zandvoort en Noordwijk in de zomer. Neergestreken op het lokale dorpsplein waar we tegen een leuk Chileens fenomeen aanliepen. Je mag op een terras buiten wel bier drinken maar wijn is niet toegestaan. Gelukkig hadden we een inventieve ober omdat binnen zitten geen optie was, we dronken witte wijn uit een theekopje inclusief lepeltjes en suiker. Was erg lachen daar in het zonnetje terwijl de plaatselijke band een concert gaf.
Maandagmorgen was het weer vroeg dag enzaten we al om 8 uur in de bus voor wat een reis zou worden van 13 uur. Wezouden die dag een Lake Crossing maken en gingen vol goede moed de bus in voor de eerste etappe. Onderweg nog prachtige foto´s gemaakt van vulkanen (Osorno Volcano en in Tronador Hills)en lama´s en tegen het middaguur gingen we aan boord van een boot die ons naar peulla bracht, het laatste dorpje aan de Chilikant van Patagonie. Hier hebben we heerlijk geluncht en kennis gemaakt met een zeer bijzonder vlieg, erg groot en irritant die maar 1 maand per jaar actief is namelijk in januari. Na de lunch per bus naar Puerto Frias waar we Chili uitgingen. Dat ging vrij gemakkelijk en daarna volgde een volgende busrit door niemandsland in de bus. Eerst omhoog met vele smalle en engen bochten en daarna weer de berg af met wederom enge bochten en afslaande bus. Spannende tocht en wij waren ook de enige Nederlanders die deze tocht maakten. Inmiddels hadden we ook kennis gemaakt met een Zuid-Afrikaanse filmploeg die deze hele trip vast heeft vastgelegd en over ongeveer 4 maanden uitzend in hun reisprogramma.
Na een busrit van een uur kwamen we aan bij de Argentijnse kant van het eiland waar we nummers kregen en in rijen moesten gaan staan voor een paspoortcontrole en baggagecheck. Dat ging gelukkig goed en er kwam een klein bootje dat ons vanaf het eiland naar de volgende haven bracht voor een grotere catamaran waarmee we door het Andes gebergte gingen op ongeveer 976 meter boven de zeespoegel. Zeer indrukwekkend om tussen bergen, bossen enzo te varen terwijl je ook nog besneeuwde bergtoppen ziet. Leuke mensen aan boord uit UK, Brazilie, US etc. Uiteindelijk kwamen we in Puerto Panuelo aan waar de bagage ook was aangekomen en we per bus naar ons hotel in Bariloche werden gebracht. Daar zijn we welgeteld 5 minuten geweest omdat we kleine kamers hadden, aan de eetzaal en het was er smerig en ver buiten het centrum. Omdat we de laatste van die dag waren die aankwamen kon er ook niets geregeld worden. Nou mooi wel want we hebben zelf een hotel centraal in het centrum geregld. Pan Americano had nog 2 kamers vrij en toen we daar om 10 uur aankwamen konden we terug zien op ene geweldige dag die veel indruk heeft gemaakt.
Liefs, Ien en Franckie
Via Puerto Natales naar Punta Arenas om in Puerto Varas aan te komen
Lieve allemaal,
Frank zit beneden in het hotel zijn administratie te doen, dus ik doe het reisverslag wederom. Dit is een prettig hotel waar ze diverse computers hebben,dus ieder kan zijn of haar ding doen. Gisterenmorgen zijn we vertrokken per bus uit Puerto Natales naar Punta Arenas.Het is hier zeer geordend in de bussen op je ticket staan nummers die corresponderen aan je zitplaats in de bus,wel zo makkelijk,want er gaan ook heel veen Chilenen mee in de bus.We zaten in het King George hotel een heel mooi en rustig hotel.De mensen zijn hier heel vriendelijk. In punta Arenas moet je over een stevig gestel beschikken (wat later ook bleek!) met bijtende koude, zware stormen en totaal afgesloten van de rest van de wereld. Je bent hier aan het einde van de wereld en ziet alleen nog Vuurland liggen. Spannende plek om te zijn. Nadat we even wat in het dorp hadden rond gekeken hebben we zelf een middag excursie bedacht. We zijn met een bus naar het pinquineiland geweest,heel indrukwekkend, Wat een grappige beesten ik dacht dat ze groter waren maar dat valt tegen als je er heel dichtbij staat. Wel apart dat je ertussen kan lopen en het zijn er honderden.Ze komen ieder jaar in oktober weer terug om in april te vertrekken.Het was wel vreselijk weer het regende zo enorm dat het tot gisterenavond 22.00 uur heeft geduurd voordat ik weer wat warmer werd.Vanmorgen zijn we per vliegtuig vertrokken naar Puerto Varas. In het vliegtuig merkte ik op dat de koffers werden ingeladen. Frank hielp me echter uit de droom, het waren zware windstoten die tegen het vliegtuig beukten. Blik dus maar weer op oneindig bij het opstijgen, het is niet anders. We vlogen alle kanten op. Hetis 2 uur vliegen en hebben nu even de tijd om wat dingen voor onszelf te doen. Morgenochtend worden we om 08.00 uur weer opgehaald om per boot te vertrekken naar Bariloche in Argentinie.Voor mijn broer Hans het gaat goed met mijn gezondheid,je hoeft je geen zorgen te maken Frank letgoed op me en heb helemaal het vakantiegevoel. Geniet ieder dag optimaal van wat ik zie en beleef.
Liefs Ineke en Frank
Torres del Paine
Lieve allemaal,
Vandaag slapen we een nacht in het nationale park,heel spannend.Hebben onze bagage achtergelaten in het hotel en met kleine bagage vertrokken,in ieder geval wel de wandelschoenen aan.Bij aankomst in het park moesten we overstappen in een klein busje,reden naar de brug (nouja brug?) allemaal uitstappen en lopend erover heen en daarna de lege bus ongeloofelijk wat een stuurmanskunst geen millimeter over.Nu er weer in en je mond valt open van verbazing wat mooi en wat groot. Sinds 1959 is dit als nationaal park beschermd. In 1978 werd het door de UNESCO op de lijst van waardevol erfgoed geplaatst en daar is wat mij betreft geen woord van gelogen! De steppen zijn 242.000 ha groot en bekend om alle flora en fauna die daar voorkomen. Hier heb ik het echte Patagonie ontdekt. Ons hotel lag middenin het park eromheen wat hosteria`s en een kleine camping voor de bagpackers.Frank en ik hebben 2 uur gewandeld en het is heuvel op en heuvel af,dus ik had het wel gezien op een gegeven moment en Frank heeft nog wat afdalingen gemaakt. De bevoorrading in het park wordt gedaan door de paarden die je ziet lopen met volle bepakking.De volgende dag weer met het kleine busje terug naar de ingang waar wij opgehaald werden door een grote bus die ons de andere kant van het nationale park liet zien, en waar wel met grote bussen gereden mocht worden. Onderweg lama`s die langs de kant van de weg lopen en een diersoort waarvan ik dacht dat het een kleine struisvogel was,dus laten we het daarop maar houden.Na een waterval gezien te hebben zijn we naar een waterplas gereden waar stukken afgebrokkelt ijs in dreven. Om eerlijk te zijn viel dit wel in het niet vergeleken bij wat ik al in El Calafate had gezien. We moesten wel over een brug van ruim 10 meter lang lopen,maar stel je niet een brug in Nederland voor. Nee 2 stukken touw met wat losse planken hier en daar en het zwieberde heerlijk heen en weer, je mocht er ook maar met 6 mensen tegelijk overheen lopen,het was heftig,maar toch gedaan.Frank moet toch niet het idee krijgen dat hij zijn moeder op sleeptouw heeft meegenomen .Terug naar huis waar wij s`avonds om 21.00 uur moe maar voldaan terugkwamen.
Liefs Ineke en Frank
Puerto Natales - Chileens Patagonie
We zijn aangekomen in Chili! Na maandag de ene gletsjer, Perito Moteno, gezien te hebben in El Calafate was het gisteren wederom een dag vol ice, ice ice baby! We werden al vroeg opgehaald om per busje naar het Lago Argentino te vertrekken waar we per supersnelle Catamaran naar de Upsalagletsjer vervoerd werden. De boot ging hard en af en toe hoorde je links en rechts het ijs tegen de boot bonken wat toch zeker gedachte opriep aan de Titanic. Gelukkig bedacht het bootpersoneel dit ook en werd er gemeld dat ze de gletsjer niet te dicht zouden naderen. De Upsalagletsjer us groter dan Buenos Aires en een van de grootste gletsjers van het zuidelijk halfrond. Ontdekt door zweden en vadraa de naam Upsala naar de Uva van Uppsala. In tegenstelling tot de Perito Moreno krimpt deze gletsjer helaas. Het was een adembenemende tocht wederom met prachtige vegetatie links en rechts en ook zelfs een pinguin. Goed ingepakt alsof het een poolexpeditie betrof hebben wij de gletsjer aanschouwt! Je wordt er ook wel stil van als je wederom ziet dat deze onder je ogen smelt en er met veel lawaai weer stukken ijs vanaf breken. We worden enorm ons enorm bewust van het milieu! Op de boot was het erg leuk. Aardige Brazilianen ontmoet en Argentijnen die allemaal ook met vakantie zijn. Grappig is dat ook zij onderling engels met elkaar spreken omdat de een Portugees spreekt en de ander Spaans. De dag vloog wel om en we hebben wederom veel IJs gezien. Prachtig maar het werd ook wel weer tijd voor wat anders zo concludeerde we gisterenavond bijLa Cucina waar we heerlijk gegeten hebben. kwamen nog bekende van de boot tegen en hebben enorm gelachen in een internet cafe waar een Nederlands meisje zat te skypen met haar zus. Ze ging niet daten met Argentijnse jongens want volgens haar waren het allemaal lopende soa-bommen! Daar kunen ze het ook weer mee doen.
Vanmorgen vroeg naar het busstation in El Calafate waar we om 8 uur gereed waren voor de reis naar Chili. Een bus vol bagpackers, Argentijnen en Chilenen die op reis zijn. Bij de grens eerst de bus uit in Argentinie en de nodige stempels gehaald om vervolgens bijde grens van Chili hetzelfde te krijgen met als verschil dat nu ook alle bagage eruit moest en we een visum kregen met ookd e nodige stempels in paspoort. Na de grens is Puerto Natales het eerste plaatsje. Het is een prachtig vissersdorp en we hebben vanmiddag even tijd gehad om wat eten te kopen voor in het natuurpark morgen, vliegticket voor zondag bevestigen en de was te laten doen. We moeten ook weer anders reken en met een factor 100. Het land ziet er wel wat armoediger uit dan Argentinie. Morgen gaan we naar het Nationale Park en daar hebben we erg veel zin. Dank voor alle reacties tot nu toe, erg leuk om te lezen! Wij hebben hier een toptijd!
Liefs, Ien en Franckie
El Calafate
Na een erg leuk afscheidsdiner met Jos en Ina in een top Argentijns restaurant stond op zondagmorgen om half 7 de taxi voor om ons naar de Binnelandse luchthaven van Buenos Aires te brengen. Daar aangekomen wilden we inchecken voor El Calafate maar we bleken nergens op de passierslijst voor te komen. Wat bleek we stonde op de verkeerde luchthaven en moesten met bloedspoed naar de internationale luchthaven Ezeiza en hadden geluk dat het vliegtuig een uur vertraagd was. Omboeken bleek onmogelijkomdat alle vliegtuigen naar El Calafate vol zaten die dag ook die vanaf de binnenlandse luchthaven. We hebben nog nooit zo´n taxirit van een uur gehad laagvliegend over de snelwegen van BA. Gelukkig hebben we het gered en na nogwat onduidelijke vertragingen vertrokken we om half 11 naar het zuiden. Na 3 uur vliegen kwamen we in een hele andere wereld. El Calafate is in 1927 pas gesticht en beschikt sinds 2000 over een eigen luchthaven met 1 lopende band. Je loopt er ook gewoon in en uit. Bagage was gelukkig meegekomen en Fatima ons gids ter plaatsestond ons op te wachten. Het waait hier enorm en is een stuk kouder maar het uitzicht uit de hotelkamer is adembenemend. Een prachtig meer en strak blauwe luchten. Het is hier een kruising tussen wintersport en het wilde westen. Vandaag vroeg opgestaan voor een bezoek aan het Parques Nacionales. Erg indrukwekkend maar de boottocht naar de Glaciar Perito Moreno wassuper. Vlak voor deze super gletsjer vaar je langsmet een boot om daarna om te rijden en een wandeling te maken voor de gletsjer langs. Daar vallen telkens stukken ijs af en Ien en ikhebben ook verschillende stukken ijs, met een lawaai alsof er geschoten wordt, zien vallen. Je wilt je direct voor het klimaat gaan inspannen als je dit ziet want het ijs smelt letterlijk onder jeogen. Jammer is dan wel weer dat de Argentijnen in als wat los en vast zit rondrijden. Als ze daarmee zouden stoppen zou het hopelijk al schelen methet smelten van deze machtige gletsjer. Het dorpjeEl Calafate is erg leuk en gemoedelijk. Staat bekend om zijn chocoladeen heerlijke ijsjes waarvanFranckie uiteraard alweer een 1/4 liter op heeft en enorm geniet. Verder is er hier een overschot aan Pizzeria´s en andere Italiaanse restaurants. Small Italy noemen we het ook wel grappend. Morgen wordenwe wederom vroeg (7 uur) opgehaald voor een boottocht langs andere gletsjer. Zeer benieuwd!
Liefs, Ien en Franckie